'De oude cipier is weggegaan,’ zo begint deze meeslepende en puntgave novelle die Basuki Gunawan schreef in de jaren vijftig. Een jongeman keert terug naar zijn geboortedorp vanuit de Indonesische bergen en treft zijn ouderlijk huis in puin; de eens prachtige villa smeult nog na van een vijandelijk vuur. Zijn beide ouders zijn op brute wijze vermoord en al begraven. ‘Het was niet duidelijk waarom de vijand mijn ouders vermoordde’, meldt de ik-persoon schijnbaar onbewogen. Maar ook in hem smeult het. Hij heeft niets meer te verliezen en besluit zich aan te melden bij een groep onafhankelijkheidsstrijders. Onervaren en onderbewapend trekken ze eropuit – om een voor een te sneuvelen. Gunawan schreef met Winarta een literair meesterwerk. Een kroniek van een bloedige en nietsontziende oorlog, een felle aanklacht tegen het oorlogsbedrijf en een ingetogen novelle over haat – maar ook over liefde en geborgenheid.
Met een voorwoord van Gustaaf Peek.
‘Een intrigerende novelle over vrijheid en moordzucht. Rauw van toon en genadeloos oprecht. Huiver en bewonder.’ - Adriaan van Dis
'Een interessante en opmerkelijke novelle. Wát een indringend boek is dit, geschreven in fonkelend, fris proza. (...) Verpletterend.' De Volkskrant
